سفارش تبلیغ
صبا ویژن

دانستنی های جالب و مهم درباره ی دندان عقل

در طول زندگی تغییرات بسیاری در حفره دهان  رخ می دهد. یکی از مهمترین وقایع دندانی که معمولاً در سنین 17 تا 21 سالگی رخ می دهد ، رویش دندانهای آسیاب سوم است که به دلیل رشد در سنین بالاتر و بلوغ ، به عنوان دندان عقل شناخته می شوند. اما رویش این دندان ها معمولاً به طور طبیعی اتفاق نمی افتد و طبق آمار رسمی ، حدود دو سوم افراد در رشد دندان عقل مشکل دارند. آمار مشابه نشان می دهد که اکثر مردم فکر می کنند که دندان عقل باید کشیده شود ، اما دقیقاً دندان عقل چیست و آیا این مسئله برای ما مشکل ساز است؟
اگر شما هم چنین سوالاتی دارید این مطلب می‌تواند به شما اطلاعات لازم در خصوص دندان عقل را ارائه کند.

دندان عقل

دندان عقل چیست؟

در طول زندگی ، دندان های ما در مراحل مختلف رشد می کنند. آخرین دندانی که این روند را به اتمام می رساند ، دندانی به نام دندان عقل است که قطعاً نام آن هیچ ارتباطی با دلیل و تکمیل آن ندارد.

این دندانها که شامل چهار دندان است ، هر کدام در پشت دندانهای آسیاب و در دو طرف فک بالا و پایین ، معمولاً در سنین 17 تا 25 سالگی رشد می کنند.

البته این بدان معنا نیست که دندان عقل کاملاً رشد کرده و در همه افراد قابل مشاهده است. دندان عقل که دیده نمی شود دندان عقل پنهان نامیده می شود.

رشد نامناسب دندان عقل چه مشکلاتی را به وجود می آورد؟

دندانهای عقل اگر در یک فضای فشرده بین دندانهای دیگر رشد کنند ، می توانند در دهان مشکل ایجاد کنند:

1. آسیب به سایر دندان ها

 دندان های عقل ، با فشار دادن روی دندان آسیایی دوم ، ممکن است به آن آسیب برساند و یا در آن ناحیه عفونت ایجاد کند. فشار دندان عقل بر روی دندان های اطراف نیز می تواند باعث ایجاد اختلال در چینش دندان شود. در این حالت به درمان ارتودنسی نیاز است.

2. ایجاد تورم و کیست

دندان های عقل در کیسه های داخل استخوان فک رشد می کنند. با رشد دندان ، ممکن است داخل کیسه پر از مایع شود و باعث کیست هایی شود که می توانند به استخوان فک ، دندان ها و اعصاب آسیب برسانند. به ندرت ، یک تومور ، که معمولاً غیرسرطانی و خوش خیم است ، در اطراف دندان عقل ایجاد می شود ، در این صورت برای درمان باید بافت و استخوان اطراف آن برداشته شود.

3. بیماری های لثه

مشکل تمیز کردن دندانهای عقل که به طور کامل رشد نکرده اند ، خطر ایجاد یک بیماری التهابی و دردناک به نام پریکرونیت را در ناحیه رشد دندان عقل افزایش می دهد.

4. پوسیدگی

به نظر می رسد دندان های عقلی که تحت فشار دندان های دیگر و در صورت نبود فضای کافی رشد می کنند بیش از دندان های دیگر در معرض خراب شدن هستند. این احتمالاً به این دلیل است که مسواک زدن دندان های عقل به دلیل قرارگیری در دهان دشوارتر است. همچنین ، مواد غذایی و باکتری ها به راحتی در فضای بین لثه و دندان عقل قرار می گیرند که به طور کامل رشد نکرده اند و زمینه پوسیدگی را فراهم می کنند.

زمان مناسب کشیدن دندان عقل

بعد از اینکه دندانپزشک تشخیص داد که دندان باید بر اساس معاینات لازم و معمولاً با استفاده از تصاویر رادیوگرافی دندان کشیده شود، نکته مهم دیگر زمان کشیدن دندان عقل است.

به طور کلی نمی توان زمان یکسان را برای همه افراد توصیه کرد.

عوامل زیادی در تعیین زمان مناسب نقش دارند، از جمله شدت درد، میزان علائمی که به دنبال رشد این دندان در دهان دیده می شود ، از جمله تاثیری که رشد دندان روی دندان های دیگر دارد، یا بررسی عفونت های احتمالی، کنترل یا عدم وجود آنها را با دارو کنترل کنید و ...

و لی، در یک حالت کلی، دندانپزشکان معتقدند که اگر دندان عقل فضای کافی برای رشد خود ندارد ، بهتر است پس از سن 18 سالگی دندان کشیده شود.

توصیه ها و مراقبت های پس از کشیدن دندان عقل

بهبودی محل جراحی معمولاً دو تا چهار هفته طول می کشد. برای کمک به این فرآیند ، مواردی وجود دارد که باید رعایت کنید:

دهان خود را تمیز نگه دارید: قبل از جراحی دندان های خود را با دقت مسواک بزنید ، اما پس از آن تا روز بعد برای شستشو صبر کنید. برای این منظور ، از یک فنجان آب گرم مخلوط شده با یک قاشق چای خوری نمک استفاده کنید و حداقل 5 تا 6 بار در روز ، به خصوص بعد از غذا ، دهان خود را به آرامی بشویید.

از داروهای تجویز شده استفاده کنید: از هر مسکن تجویز شده توسط پزشک برای کنترل درد خود استفاده کنید. همچنین اگر دندانپزشک آنتی بیوتیک تجویز کرد ، حتماً آن را طبق دستورالعمل تا آخر مصرف کنید .

استراحت کافی داشته باشید: مهم است که از انجام هرگونه فعالیت بدنی در 24 ساعت اول پس از کشیدن دندان عقل خودداری کنید. هنگام استراحت ، سر خود را روی یک بالش نسبتاً بلند و راحت قرار دهید و از خوابیدن در پهلوهایی که دندان بیرون آورده می شود خودداری کنید.

مراقب رژیم غذایی خود باشید: ابتدا غذاهای نرم و تا حدی سرد مانند اسموتی ، بستنی ، ماست و پودینگ بخورید. سپس ، پس از چند روز ، می توانید به تدریج به مواد نیمه جامد مانند سوپ داغ و سپس به مواد جامد بروید.